رمضان برای بعضی ها با استهلال شروع می شود
برای بعضی ها با بوی نعنا داغ آش رشته های افطار
برای بعضی ها با شیرینی زولبیا و بامیه هایی که چندسالی است درجه بندی می شود
برای بعضی رمضان شنیدنی است...
شنیدن آواز ربنایی که کاری ندارم چرا تلویزیون دو سه سالی هست پخشش نمی کند!
برای بعضی رمضان یعنی دغدغه چهارده ساعت گرسنه و تشنه ماندن
برای بعضی ها رمضان یعنی محدودیت گناه کردن تا لحظه افطار !!
من تافته جدا بافته از این جمع نیستم...
ولی نمی دانم چرا رمضان که می آید بیشتر دلتنگت می شوم
سر سفره افطار چه لذتی دارد اگر شما هم باشید
تا من همینطور که شما دعا می خوانید برایتان درد و دل کنم حضرت آقا...
شما همیشه بزرگوارید آقا!
ما یک وقتهایی کوچک می شویم ...
به اندازه آرزوهایمان !!
و فراموش می کنیم شاید
بزرگترین آرزویی که باید داشته باشیم چیست!!
حضرت آقا!
غم از دست دادن پدر غصه بزرگی است ، آنهم پدری فرزانه و بزرگ مرتبه همچون پدر شما!
هر چند شما که دلتان به خداوند وصل است و خودتان آنقدر بزرگید که تحمل کنید این داغ را!
ولی تسلیت من را هم پذیرا باشید !!
و هرچقدر هم ندبه بخوانیم،
باز تا نشانمان ندهید...
چند چشمه از آن کارهای خوبتان را!
انگار که دنیا را آب ببرد ما را خواب می برد!
چشمهایمان را به زمین می دوزیم؛
انگار که خواسته باشیم نگاهمان را بدزدیم...
کاش جنبه اش را داشتیم که ظهور کنید حضرت آقا!